Każdy język obcy charakteryzuje się odrębną fonetyką, leksyką, gramatyką i ortografią; w każdym nowo poznawanym języku napotykamy rzeczy, które niejednokrotnie nas zaskakują z uwagi na to jak bardzo odbiegają od zasada i reguł, które cechują naszą ojczystą mowę. Na jakie zatem niespodzianki powinien się przygotować początkujący uczeń zgłębiający tajniki języka hiszpańskiego? Poniżej kilka najbardziej jaskrawych przykładów:
1. Znaki interpunkcyjne, alfabet i nieme "h"
Jedna z pierwszych wątpliwości jaka pojawia się niemal na każdej pierwszej lekcji to odwrócone znaki zapytania oraz wykrzykniki na początku zdania. Te charakterystyczne dla języka hiszpańskiego znaki interpunkcyjne ułatwiają kwestię intonacji, ponieważ stawiając je na początku zdania Hiszpanie i Latynosi od razu wiedzą, że mają do czynienia z pytaniem lub z wołaczem.
Kolejne zaskoczenie to nowe litery, których nie mamy w polskim alfabecie, czyli „ch”, „ll” oraz „n”. Dobra wiadomość jest taka, że kiedy raz nauczymy się wymowy tych głosek będziemy w stanie przeczytać każde, nawet najbardziej skomplikowane słowo. Już od pierwszej lekcji warto zapamiętać, że „h” w języku hiszpańskim jest zawsze nieme!
2. Trzy czasowniki "być"
Dla wielu uczniów są to prawdziwe „pierwsze schody” w nauce języka hiszpańśkiego, ale na szczęście nie są to schody trudne do pokonania. Wystarczy zrozumieć i zapamiętać, że SER, ESTAR i HABER odnoszą się do innych aspektów użycia czasowników „być”, a później to już tylko kwestia ćwiczeń praktycznych w zastosowaniu tych trzech czasowników. Na pocieszenie – hispanoablantes, któzy uczą się języka polskiego mają podobny problem ze zrozumieniem jakim cudem radzimy sobie z tylko jednym „BYĆ”.
3. Rodzajniki
Jak we wszystkich językach romańskich także i tutaj każdy rzeczownik na swój rodzajnik, który stanowi integralną jego część. I pewnie nie byłoby z tym żadnego kłopotu, gdyby nie fakt, że w wielu przypadkach rodzaj danej rzeczy w języku hiszpańskim nie pokrywa się z jej rodzajem w języku polskim np. (ten – rodzaj męski) stół to po hiszpańsku la mesa (rodzaj żeński), a (to – rodzaj nijaki) krzesło to po hiszpańsku la silla (rodzaj żeński). Jednak jeśli ktoś jest naprawdę zmotywowany do nauki to żaden rodzajnik – nawet taki wyjątek jak el agua (męski rodzajnik, ale jednak rodzaj żeński…) nie stanie mu na przeszkodzie! Tak naprawdę istnieje wiele reguł, które wystarczy zapamiętać, a wtedy problemy z rodzajnikami powinny zniknąć w oka mgnieniu.
4. Tilde
Inaczej acento, czyli po prostu akcent, który w pisowni wyrażany jest ukośną kreseczką nad samogłoskami a, e, i, o, u. Stosujemy go kiedy w danym słowie akcent pada na inną sylabę, niż według zasady, która mówi, że akcent pada na przedostatnią sylabę np. w słowie el arbol (drzewo) akcent pada na pierwszą sylabę i dlatego musimy zaznaczyć ten fakt poprzez dodanie tilde nad samogłoskę „a”. Choć początkowo wydaje się to bardzo trudne to jednak w toku nauki zaczynamy słyszeć akcenty i problem z ich stawianiem znika.
5. Bogactwo akcentów, dialektów i gwar
Hiszpański jest językiem urzędowym w 21 krajach, a ponad to używa się go również na przykład na Filipinach, na południu Stanów Zjednoczonych czy na Trinidadzie. Uczniowie często pytają czy ucząc się castellano, czyli hiszpańskiego w wersji znanej w Hiszpanii, będą w stanie porozumieć się ze wszystkimi użytkownikiami języka hiszpańskiego na świecie. Otóż… tak! Należy jednak pamiętać, że w każdym miejscu na świecie będziemy mieli do czynienia z nieco inną odmianą tego języka. Niektóre rzeczy będą nazywane innymi słowami, a w samej Hiszpanii spotkamy się z mnogością akcentów, ponieważ w każdym regionie kraju mówi się nieco inaczej. Czyć jednak nie jest tak samo w przypadku naszego języka czy języka angielskiego? Oczywiście, że tak! Jedno jest pewne, z jednym szybciej z drugim wolniej, ale z pewnością porozumiemy się z każdym hispanohablante. Grunt to się nie bać i być otwartym na językową rożnorodność.
By zgłębiać tę zawiłość hiszpańskiego polecamy trzy sposoby:
- konwersacje z native speakrem – możesz umówić się na kilka godzin z lektorem z Hiszpanii, a później np. z Kolumbii by zobaczyć różnice
- oglądanie filmów, seriali z różnych krajów hiszpańskojęzycznych. Np. meksykański hiszpański jest bardzo „łaskawy” dla początkujących.
- Seria podręczników Español en Vivo – przygotowana przez międzynarodowy zespół lektorski. Omówione są w nim różnice w hiszpańskim z różnych stron świata.
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi